الزامات تخته های ضد آب تونل در هنگام تخمگذار چیست؟

هنگام گذاشتن تخته ضد آب تونل، لازم است مراحل زیر را به شدت رعایت کنید:
1. قسمت های بیرون زده مانند توری فولادی را ابتدا باید برش داد و سپس با خاکستر ملات صاف کرد.
2. هنگامی که لوله های بیرون زده وجود دارد، آنها را جدا کرده و با ملات صاف کنید.
3. هنگامی که یک قسمت بیرون زده از میله لنگر صفحه ضد آب تونل وجود دارد، بالای سر پیچ 5 میلی متر ذخیره شده و بریده می شود و سپس با یک کلاهک پلاستیکی درمان می شود.
4. سطح را با پاشیدن بتن صاف و هموار کنید و میزان ناهمواری آن از 5± سانتی متر بیشتر نباشد.
5. روی سطح بتن ابتدا ژئوتکستایل 350 گرم بر مترمربع با آستر چسبانده شود و در صورت وجود تخته زهکشی همزمان چسبانده شود و سپس میخ های سیمانی را با تفنگ میخکوبی برای لنگر زدن میخکوب شود. و طول میخ های سیمانی نباید کمتر از 50 میلی متر باشد. میانگین طاق 3-4 نقطه در متر مربع و دیوار جانبی 2-3 نقطه در متر مربع است.

6. برای جلوگیری از نفوذ دوغاب سیمان به داخل ژئوتکستایل ابتدا ژئوتکستایل را دراز کنید و سپس تخته ضد آب تونل را پهن کنید.
7. هنگام گذاشتن تخته ضد آب از جوشکار مخصوص دستی برای ذوب داغ روی آستر استفاده کنید و استحکام چسبندگی و لایه برداری این دو نباید کمتر از مقاومت کششی تخته ضد آب باشد.
8. دستگاه جوش مخصوص برای اتصال ذوب داغ بین تخته های ضد آب استفاده می شود، قسمت اتصال نباید کمتر از 10 سانتی متر باشد و استحکام لایه برداری پیوند نباید کمتر از 80 درصد مقاومت کششی بدنه مادر باشد.
9. فاصله بین پیوند محیطی تخته عایق رطوبتی تونل و اتصال آستر نباید کمتر از 1.0 متر باشد. قبل از گذاشتن لایه عایق رطوبتی، تخته عایق رطوبتی نباید سفت شود و سطح تخته باید نزدیک به سطح شاتکریت چسبیده باشد و نباید از هم جدا شود.